
Hoe eenvoudig zelfzorg kan zijn en waarom het toch zo verrekte lastig is!
Onlangs had ik een volle trainingsdag op zo’n twee uur rijden van huis. Om 7.15 stapte ik de auto in, alleen. De dag ervoor benoemde mijn leiddinggevende nog aan ons allen, “We rijden zoveel mogelijk samen want dat is gezellig en leuker voor iedereen.”
Waar ik dit eerder - ook bij andere werkgevers - altijd deed, gaf ik nu aan dat dit voor mij anders werkt en ik graag alleen rijd. Hoe leuk en lief ik mijn collega's ook vind. Hij keek even verrast op en vond het verder prima.
Wanneer je een brein hebt wat gevoeliger bedraad is en een zenuwstelsel wat meer oppikt dan gemiddeld, dan kun je je misschien voorstellen dat je batterij sneller leeg raakt dan bij iemand waarbij dit niet zo is.
Is dit niet ongelooflijk irritant en vermoeiend? Het antwoord houdt voor mij verband met de volgende vraag:
Hoe trouw ben jij aan jezelf?
Ik weet het nog heel goed, het was de eerste dag van mijn opleiding. "Oh, dan kunnen we wel samen reizen," zei ik toen ik erachter kwam dat een mede-studiegenoot ook uit het Noorden kwam. Ze gaf aan dat ze niet echt een ochtendmens is en liever alleen rijdt. Na een kleine kortsluiting bij mezelf ben ik later naar haar toegelopen om haar te bedanken.
Waarvoor?
Voor het onbewust voorhouden van een spiegel van mijn sociaal gewenste gedrag in het doen wat ‘normaal’ is. In mijn geval was dit in ieder geval zo, bleek later. Want hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik voelde: ik heb daar ook eigenlijk helemaal geen behoefte aan. Ik zei het omdat ik heb geleerd dat dat zo hoort.
Hoe moeilijk kan het zijn om trouw aan jezelf te zijn, vraag je je dan af. Nouja, je leest hoe makkelijk dat er in sluipt. Het zit in het alledaagse en dat gaat dus heel eenvoudig. Dit is slechts een voorbeeld.
Zonder dat je het door hebt, ga je mee met een stroom die niet de jouwe is. En kom je, vaak zonder dat je het doorhebt, beetje bij beetje steeds verder af te staan van wie jij bent. En man, wat kost dat veel energie!
Als HSP coach help ik vrouwen die ernaar verlangen om hun unieke gebruiksaanwijzing te (her)ontdekken en te omarmen, zodat ze met meer zelfvertrouwen, energie en veerkracht in het leven kunnen staan.
Ik ben toch even nieuwsgierig: is dit een feest van herkenning voor je of kies je voor de auto vol sociale gezelligheid? Deel het gerust met me op maresa@sensitieftalent.nl